علی محمد جعفری؛ علیرضا نیکوئی؛ علی قدمی فیروزآبادی؛ کاروان شانازی؛ محمد رضا بختیاری
چکیده
اصلاح الگوی کشت برنامهای است که دولت با هدف دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی و حفظ امنیت غذایی دنبال مینماید. حفاظت منابع تولید پایه، خودکفایی در تولید محصولات اساسی و حفظ اشتغال کشاورزی از جمله اهداف این برنامه است. این پژوهش در همین راستا با تاکید برحفاظت منابع آب در دشت کبودراهنگ استان همدان اجرا گردید. با استفاده از مدلسازی ...
بیشتر
اصلاح الگوی کشت برنامهای است که دولت با هدف دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی و حفظ امنیت غذایی دنبال مینماید. حفاظت منابع تولید پایه، خودکفایی در تولید محصولات اساسی و حفظ اشتغال کشاورزی از جمله اهداف این برنامه است. این پژوهش در همین راستا با تاکید برحفاظت منابع آب در دشت کبودراهنگ استان همدان اجرا گردید. با استفاده از مدلسازی به روش برنامهریزی خطی برای منطقه مورد مطالعه، الگوهای بهینه تعیین شدند. سیاستهای حفاظت منابع آب با دو سناریوی کاهش بهرهبرداری از آبهای زیر زمینی به میزان 30 و 50 درصد و سناریوی خودکفایی تولید گندم مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد سیاست حفاظت از منابع آب باعث کاهش بازده برنامهای الگوی کشت از 44/2 تا 24درصد در مقایسه با الگوی فعلی میشود. سطح زیر کشت غلات دیم نیز افزایش و سطح زیر کشت محصولات آبی کاهش یافت. سطح زیرکشت خیار وگوجه فرنگی افزایش یافته، ولی سطح زیر کشت علوفه و غلات آبی کاهش پیدا کردند. خودکفایی گندم تحت شرایط الگوی کشت موجود و بهینه به خودی خود محقق بود، اما در سناریوهای حفاظت منابع آب بدون اعمال قید خودکفایی میسر نشد. تحت سناریو خودکفایی گندم بازده برنامهای و استفاده از نیروی کار بیش از سناریوهای حفاظت منابع آب کاهش یافت. افزایش بهرهوری آب در هرکدام از سناریوها نسبت به وضع موجود مشهود بود. با توجه به یافتههای تحقیق و در راستای حفاظت منابع آب و بهرهبرداری پایدار از این منابع، کنترل وکاهش بهرهبرداری به میزان 30 تا 50 درصد در راستای الگوی بهینه کشت ضروری است